Majka, Tomek, Wim, Gabriel, Magda en Menderjev gaan samen op in de chaos, in het het niets van de nacht, de kunst, de clichés en de nuances. Drie werken van kunst, drie geboden: Gij zult niet doden, Gij zult niet stelen, Gij zult niet echtbreken. In een troosteloze vergeefse poging om te vergeten, te vieren, al raaskallend en redenerend elkaar te ontmoeten.

“de nacht is tenslotte net begonnen en
men wil zich gewoon laten dragen door de nacht
naar buiten naar buiten
waarheen?
dat weet geen mens, men zal wel zien
zal wel zien wat er gebeurt”

Van/met: Catho De Cordt , Max Colonne, Ramon Mahieu, Lander Slootmaeckers, Lotte De Keyzer en Pepijn Huysman.

Met dank aan: Minard, Kazematten, Bardia Mohammad.

Over het werkproces

Voor dit project werkten we eerst een week online. Daarbij begonnen we met een tekstlezing van twee repertoire teksten: Jeff Koons van Rainald Goetz in een vertaling van Tom Kleijn en tien geboden van Krysztof Kieslowski en Krysztof Piesiewicz in een bewerking van Koen Tachelet. In online zoommeetings lazen, bespraken, discussieerden, fantaseerden en speelden we. Daarna trokken we naar buiten, de stad in en werkten we een week in openlucht. We speelden samen, van op afstand, buiten aan het S.M.A.K. We stonden in verbinding met de buitenwereld door te spelen in een openbare, niet afgesloten ruimte. We namen de grote leegte in van een openluchtruimte, van een plein. Een gevoel van bewegingsvrijheid gaf een nieuwe dimensie aan de teksten, deed ze leven. Daaropvolgend zaten we drie weken in de zolder van de Minard, na lange tijd zaten we in een kleine repetitieruimte. We zochten naar inhoud en vorm, een breder kader voor de twee theaterteksten. We zochten op de vloer maar ook in gesprekken naast de vloer. We werkten nog een week op school en uiteindelijk twee weken in de Kazematten. Een plek die verbinding zoekt en maakt met andere disciplines, ook buiten het artistieke. Covidgewijs gingen we een tocht aan die vrij nieuw was voor ons.