vallen
kijken
komen
wachten
hangen
hurken
liggen
trekken
vliegen
hijgen
voelen
pauzeren
wachten
vluchten
kijken
vertragen
ruiken
groeien
stijgen
zoenen
herhalen
zweten
likken
dragen
slepen
leren
kantelen
afscheid nemen

Onze samenwerking begon met een strandwandeling
in november.
We halen dit niet aan om te praten over de zee.
Waar het voor ons begon ,
was bij het wandelen.
De handeling van het wandelen.

Als we wandelen is er tijd om te kijken, te bewegen.
Soms samen, soms alleen.
Op het ritme van de wandeltred
manifesteren zich concepten als
nabijheid, verbinding, walging en liefde
in ons lichaam.

Er ontstaat een dialoog tussen onze lichamen.
We merken op dat wandelen een dialoog op zich is.
En dat wandelen al bij al toch zo evident niet is.
Dat wandelen, met elkaar, zo evident niet is.

We ervaren dat we verschillen
maar zien daar de schoonheid van in.
We zoeken hoe we de verschillen
juist kunnen gebruiken.
Ze zijn leerrijk,
soms werkt het wel en soms niet.
We zoeken of we ze kunnen
omarmen.

‘Catho? Waar gaat onze voorstelling eigenlijk over?’

   ‘Over wandelen.’

‘Ah ja.
Maar waar gaat dat dan over?’

   ‘Over wandelen!’

‘Dat gaat ge mij toch beter moeten uitleggen.’
 
   ‘Soms wandelt ge naar iemand waar ge eigenlijk niet bij wilt zijn.
   En soms wandelt ge weg van iemand waar ge bij zou willen blijven.’

‘Nee dat vind ik stom.
of toch….’

Van en met: Max Colonne en Catho De Cordt techniek: Lander Slootmaeckers Met dank aan: Simon De Winne, Bardia Mohammad, Mieja Hollevoet, Geert Belpaeme, Bauke Lievens, Tom Engels, Tibau Beirnaert, Luca Persan, Tijmen Van Damme, Arend Peeters, Lucie Plasschaert en Colette Goossens

Er werd gebruik gemaakt van volgende teksten

Being Alive van Stephen Sondheim
scène 10 uit Seks en eten van Esther Gerritsen