04.10.23, 20:00, RUISKAMER #1: Lubomyr Melnyk en Nina Vanhoenacker
Virtuoze pianist-componist en grondlegger van de “continuous music”
Lubomyr Melnyk
Geboren in Oekraïne en na de val van het IJzeren Gordijn met zijn familie naar Canada gevlucht, waar hij zijn pianoskills danig begon te ontwikkelen: de virtuoze pianist-componist Lubomyr Melnyk. Hij is de grondlegger van een techniek die hij “continuous music” gedoopt heeft en die hij omschrijft als een mix van klassieke piano, minimalistisch drummen, martial arts en transcendente meditatie.
Geïnspireerd door Amerikaanse minimalisten als Steve Reich en Terry Riley, put Melnyks muziek uit herhaling en een zekere mate van geïmproviseerde inspiratie. Hij speelt extreem snelle, complexe patronen van noten, vaak terwijl hij het sustainpedaal ingedrukt houdt om boventonen te produceren. Het droomachtige resultaat kan zowel uitvoerder als luisteraar in trance brengen.
Jarenlang leek zijn pianospel te onorthodox voor het klassieke establishment en te traditioneel voor de experimentele muziekwereld. De laatste jaren begint Melnyk echter aansluiting te vinden bij een groter publiek, dankzij releases op kleine labels als Unseen Worlds en Erased Tapes, die zich concentreren op moderne klassieke en elektronische muziek.
Omdat sommige composities vrijwel onspeelbaar zijn vanwege de snelheid die ze vereisen, is Melnyk letterlijk enig in z’n soort. Met meer dan 19,5 noten per seconde - in elke hand! - en meer dan 93.000 individuele noten per uur, heeft de pianovirtuoos trouwens twee wereldrecords op zijn naam staan. Mis ‘m niet!
Nina Vanhoenacker
Met ‘Urban Refuge’ smelt de Belgische celliste Nina Vanhoenacker electronica, akoestische celloklanken en stem samen tot een meditatief, hedendaags ritueel. Centraal hierbij staat het gloednieuwe, elektroakoestische werk ‘I don't know I know; I don’t know I don’t know’ dat ze eerder dit jaar samen met componiste Anqi Liu creëerde, in opdracht van VIERNULVIER, MIRY Concertzaal en Reiefestival Brugge.
Het werk vertrekt vanuit een grafische partituur waardoor het eindresultaat elke keer anders klinkt. Het onderzoekt hierbij het boeddhistische concept van ‘shunyata’ of ‘afhankelijk bestaan’, waarbij alles oorzakelijk met elkaar is verbonden.