In dit onderzoeksproject ontwikkelen en valideren de onderzoekers een ontwerpmethodiek die de gemeenschap van mens, dier en plant centraal in het ontwerpproces plaatst. Door de aandacht te leggen op het perspectief van de andere actoren verschuiven ze zo de focus van de mens naar de interacties die de mens binnen deze gemeenschap aangaat.

Binnen de Westerse cultuur zijn we het gewoon om het menselijk perspectief en handelingsvermogen centraal te stellen in het begrijpen en vormgeven van onze omgeving en maatschappij. Dit reduceert de ‘anderen’ tot passieve actoren. Hierdoor gaan we vaak voorbij aan de wederkerige en vormende relaties die de mens onderhoudt met de niet-menselijke actoren in zijn omgeving.

Door in het ontwerpproces de mens te decentreren, en dus niet langer centraal te plaatsen, brengen de onderzoekers hier verandering in.

In dit project werken de onderzoekers het decentering design concept uit tot een volwaardige ontwerpmethodiek. Dit doen ze via een iteratief proces van real life testing. Deze methodiek zal in een 2de fase gebruikt worden om workshops te ontwikkelen die zowel ruimtelijke professionals als artistieke en ontwerpmatige disciplines helpen om in hun werking aandacht te hebben voor de totale gemeenschap van mens, dier en plant.

Verder wordt er onderzocht hoe er een educatief programma kan ontwikkeld worden ingebed in de opleidingen van de School of Arts en gericht op zowel interne studenten als externe professionals.

Een publicatie zal de ontwerpmethodiek en achterliggende concepten naar een breder internationaal publiek dissemineren.