nlen
foto: Ties Kalker

02.10.25, 19:21, GAME Interventions, Nacht van de Verbeelding

Tussen tropisch groen en glazen gangen. GAME live and on the loose.

Van kas tot collegezaal, van tropisch zweet tot fluwelen stilte: de studenten van GAME (Ghent Advanced Master Ensemble, KASK & Conservatorium Gent, met Ictus en SPECTRA) laten het GUM en de serres ontsporen. Hun interventies - solo, collectief, visueel, performatief - bewegen tussen installatie en performance, tussen aanwezigheid en verdwazing. Soms val je erin, soms hoor je iets achter een muur, soms ben je te laat.

GAME functioneert tegelijk als ensemble en laboratorium. Nieuw artistiek terrein wordt verkend via co-creatie en curatie: experiment, dialoog en grensvervaging tussen muziek, performance en transmediale creatie. Een steeds wisselende constellatie van makers die de lijnen tussen performer, schepper en publiek herdefiniëren.

Niets is vast, alles is in beweging.

  • Quartet for One

Hallucinatie van samenspel. 4 in 1.

In Quartet for One (Garth Knox) speelt Joseph Chan een volledig strijkkwartet in zijn eentje: van cello tot eerste viool, vier stemmen geperst in één altviool. Een hallucinatie van samenspel, waarin realiteit en illusie door elkaar sijpelen.

Uitvoerder: Joseph Chan

  • Rondo de Facto

Percussie op steen: een rotsvast ritueel.

Mazyar Kashian schreef dit werk in 2020 voor één enkel object: een steen. Liese-Lotte Bekaert tovert er in zes minuten een onverwacht klankuniversum uit: van korrelig en broos tot massief en dreunend. Een miniatuur die telkens opnieuw als klanksteen door de avond rolt.

Uitvoerder: Liese-Lotte Bekaert

  • Sor’aqua

Stem als vloeibaar lichaam, ritueel en weerstand.

In Sor’aqua onderzoekt Sarah Grace Graves de stem als een element dat zuivert en vervuilt, stroomt en stolt. Het programma omvat Embrace (Sarah Grace Graves), Mouthpiece II van Erin Gee en et pretiosa et casta [FLOCS] van Gaia Aloisi (2023). Een 23 minuten durende partituur van trillers en fluisteringen waarin de stem geen medium is maar zelf materie: een tijdelijke ruimte om in te verdwijnen.

Uitvoerder: Sarah Grace Graves

  • In the Memory of the Goldfish

Stille vijvers, trillende gronden.

In de Victoria-serre ontvouwt Edoardo Parente een audiovisuele installatie van water, licht en elektronische resonantie. Wat eerst verstilt, wordt telkens verstoord door interventies van Rodrigo Evangelista, Liese-Lotte Bekaert en Sarah Grace Graves.

Uitvoerder: Edoardo Parente

  • Where are we going? And what are we doing?

Een plantenconferentie à la John Cage.

John Cage’s lezing uit 1961 wordt door Rodrigo Evangelista gebracht als een polyfoon experiment. Geen lineair verhaal, maar een chaotisch ecosysteem van stemmen en stiltes.

Uitvoerder: Rodrigo Evangelista

  • To the Earth

Percussie en stem als ode aan Gaia.

Frederic Rzewski’s To the Earth (1985) is een pseudo-Homerische ode aan Gaia, de aardgodin. Geschreven voor stem en eenvoudige materialen, hier heruitgevonden in plantaardige vorm. Rodrigo Evangelista en Liese-Lotte Bekaert wisselen talen: eerst Engel, daarna West-Vlaams. Een dubbelritueel dat aarde en kwetsbaarheid vanuit verschillende klankwerelden laat spreken.

Uitvoerders: Liese-Lotte Bekaert & Rodrigo Evangelista

  • Birrrrds Sound

Geluid in vogelvlucht.

In de subtropische serre ontvouwt zich een collectief improvisatie-ritueel: viool, percussie, shakers en fluit echoën vogelzangen die nooit twee keer hetzelfde klinken. Het publiek beweegt zich door de planten heen als vogels in een volière.

Uitvoerders: Siyi Xia, Hui Chi Li, Joseph Chan, Anna Svetlakova & Derek Lee

  • Jungle Series

Muzikale jungle vol kleur en chaos.

Geïnspireerd door Rousseau’s schilderijen creëren Anna Svetlakova en Derek Lee een gelaagde muzikale jungle: fluitsolo’s (Northern Lights van Melissa Keeling, Afina’s Flute van Dmitri Remezov) en saxofoon (Rondes de printemps van Bruno Mantovani). Een 30 minuten durend ecosysteem van klank omgroeid door subtropisch groen.

Uitvoerders: Anna Svetlakova & Derek Lee

  • Border Loss

Percussie als verdwijnend landschap.

In Border Loss (Sarah Hennies) verkent Hui Chi Li hoe grenzen oplossen en vervagen. Met subtiele transformaties ontstaat een proces van verschuivende terreinen en onbekende routes. Een twintig minuten durende tocht door stilte, ruis en de traagheid van verandering.

Uitvoerder: Hui Chi Li

  • Re:IAx

Een akoestische sauna, gegenereerd door mens en AI.

Rustgevende sinustonen, windgongen en AI-stemmen vullen de serre. Het publiek zelf voegt “akoestische stoom” toe, waardoor een steeds veranderende soundscape ontstaat. Re:IAx nodigt uit tot ontspanning en kritische reflectie: een wellnesservaring in een tijdperk waar AI nooit meer weg te denken valt.

Uitvoerders: Joris Blanckaert, Liese-Lotte Bekaert & publiek

  • Pas de Cinq

Bewegingsrituelen in een pentagon.

Vijf performers bewegen volgens strikte patronen in een vijfhoek. Mauricio Kagel’s werk uit 1965 verandert lopen in ritueel, weerstand in klank. Het publiek beweegt mee, wordt als vanzelf deel van het sonische spel.

Uitvoerders: Liese-Lotte Bekaert, Rodrigo Evangelista, Hui Chi Li, Edoardo Parente & Julen Latorre

  • 1+1=1

Twee blazers, één adem.

In 1+1=1 van Pierluigi Billone worden twee basklarinetten een enkel organisme. Geen dialoog maar versmelting: adem die verdubbelt, spanning die zich verdicht. Eén klanklichaam, ademend op de rand van extase en verstilling.

Uitvoering: Iñaki Marcos & Julen Latorre

  • Echo Chamber

Zichtbaar zingen, onhoorbaar blijven.

In een glazen kamer zingt Fateme Khezri, maar de echte stem bereikt ons nooit. Echo Chamber belichaamt de Iraanse censuur die vrouwenstemmen uitwist. Wat betekent aanwezigheid als je stem verboden is?

Concept & compositie: Ali Choopaninejad

Uitvoering: Fateme Khezri & Ali Choopaninejad

  • Ciel Étoilé

Een microkosmos van slag en snaar.

In dit fragiele werk van Kaija Saariaho (1999) worden elke klank en stilte een ster. Percussie en contrabas zoeken naar een kosmisch micro-universum, een verstilde blik op het oneindige.

Uitvoerders: Zoe Markle & Nolan Ehlers

  • The Endless Shift

Arbeid als choreografie, fietsen als klank.

Drie muzikanten-cyclisten smeden ritme uit adem, bel en pedaalslag. Herhaling wordt trance, uithouding een compositie. Een dertig minuten durende condensatie van een werk dat inspanning eindeloos laat zingen.

Concept & compositie: Ali Choopaninejad

Uitvoering: Ali Choopaninejad, Isa Opstaele & Derek Lee

  • Forum Bleed

Een traphal vol lekkende klanken.

Wat elders klinkt, krijgt hier een nieuw lichaam. Zoals een vlinder een storm kan veroorzaken, zo laat muziek een echo herleven in een andere ruimte. En zo blijkt Billone’s 1+1 alsnog 2.

Uitvoering: Joris Blanckaert

*prijs voor het volledige Nacht van de Verbeelding-programma
GUM
Ledeganckstraat 35
9000 Gent