11.11.21, 20:00, Simon Starling

Simon Starling maakt objecten, installaties, films, foto’s en pelgrimachtige reizen die een scala aan ideeën over natuur, technologie en economie oproepen. Starling omschrijft zijn werk als "de fysieke manifestatie van een denkproces", waarbij verborgen geschiedenissen en verbanden aan het licht worden gebracht. Het is een interesse in datgene wat er gebeurt wanneer een object verandert in een ander object en wat er hier over dit object wordt prijsgegeven. Op deze manier zijn zijn werken fysieke manifestaties van een denkproces.  

Autoxylopyrocycloboros begon als een vier uur durende ‘entropische reis’ over het Schotse Loch Long met een kleine houten stoomboot. De boot werd aangedreven door het hout dat stuk voor stuk uit zijn eigen romp werd gezaagd. Om vooruit te komen moet het schip dus afgebroken worden, wat onvermijdelijk tot zijn ondergang leidt. Met het werk reflecteert Starling op de omgeving van Loch Long, Het meer is de geboorteplaats van het stoomschip, maar tegelijkertijd ook de thuishaven van zijn verre neef, de Trident, de door stoom aangedreven kernonderzeeër. 

Shedboatshed (Mobile Architecture No 2) uit 2005 – het werk waarmee Starling de famueze Turner Prize won – vertrekt van een soortgelijke circulariteit. Starling ontmantelde een schuurtje en maakte er een boot van; geladen met de overblijfselen van het schuurtje werd de boot over de Rijn naar een museum in Bazel gepeddeld, ontmanteld en opnieuw tot een schuurtje gemaakt. Beide pelgrimstochten bieden een soort steunpunt tegen de druk van moderniteit, massaproductie en mondiaal kapitalisme.

Simon Starling, is afgestudeerd aan de Glasgow School of Art, en heeft veelvuldig geëxposeerd in musea en instellingen over de hele wereld, waaronder solotentoonstellingen in Frac Ile-de-France, Le Plateau in Parijs (2019), Musée regional d'art contemporain in Sérignan (2017), Museum of Contemporary Art in Chicago (2014), Monash University Museum of Art in Melbourne (2013), Tate Britain in Londen (2013, 2009), naast vele anderen. In 2003 vertegenwoordigde hij Schotland op de Biënnale van Venetië, en in 2005 won hij de prestigieuze Turner Prize.