Wondelgemse Meersen

Met Wondelgemse Meersen documenteert fotografe Stephanie Kiwitt in talloze foto’s een woestenij die meestal onopgemerkt blijft, maar in bijna elke postindustriële stad te vinden is. Wondelgemse Meersen, wat de moerassen van Wondelgem betekent, maken deel uit van de Belgische stad Gent, ongeveer 100 hectare groot, gelegen naast industriële, residentiële en commerciële zones. Het braakliggende land is overwoekerd, er waren ooit volkstuintjes, ook waren hier een tijdje Roma neergestreken. Het vinden van allerlei sporen, maar geen duidelijke links naar hun oorzaken, geeft het bosachtige gebied een apocalyptische sfeer: oude colaflesjes in de modder, een vernielde computer, allerlei afval, een paarse bandrecorder van een kind, koolzuurhoudend hout uit een accommodatie, maar de natuur slaat terug, gras groeit over het afval heen, een boom probeert een hek te laten barsten. Kiwitt bezocht deze aan zijn lot overgelaten plek gedurende een periode van anderhalf jaar. Door de opeenvolgende beelden chronologisch te presenteren, opgemaakt als indexafdrukken met hun bestandsnamen als bijschriften, lijkt Wondelgemse Meersen een archiefkarakter te hebben. Toch is de stroom foto’s paradoxaal: door minutieus te focussen op details documenteert Kiwitt het gebied niet echt. Ze schetst met deze publicatie een denkbeeldige plek en raakt daarmee de grenzen van het documentaire. Ondanks de hoeveelheid foto’s blijft het gebied onbekend en ontoegankelijk. Kiwitts beelden laten veel meer het fotograferen zelf zien dan de realiteit van het gebied.