06.02.25, 20:30, Suzan Pitt Shorts

Weinig iconen uit de animatiegeschiedenis kunnen tippen aan de surreële sensaties en kriebelende kicks van Suzan Pitt. Oorspronkelijk gestart als schilder maar gedesillusioneerd door de vlakte van het medium, schakelde Pitt over tot animatie om oogbolprikkende werelden te scheppen waar niets is wat het lijkt. Caleidoscopisch kleurgebruik, lichamelijke rauwheid en een scherp gevoel voor humor definiëren een oeuvre dat steeds vervelt tot nieuwe vormen. Met vier van haar greatest hits huldigen we haar nachtmerrieachtig nalatenschap.

In cultklassieker Asparagus (1979) wordt het onrembaar groeien van een aspergeplant in verband gebracht met vrouwelijke seksualiteit. Terwijl de urbane wereld absurdistisch doordraait, transformeert het groene vruchtgeweld de realiteit. Vervolgens sleuren de rauwe beelden en dissonante klanken van Visitation (2013) ons in dystopische dieptes. Abstracte vormen en mechanische creaties dwalen rond in een eeuwige nacht. In El Doctor (2006) wordt een alcoholisch geneesheer spiritueel gered door de komst van een nieuwe patiënt. We laten iedereen achter in de cul-de-sac van Joy Street (1995). Hier vindt een vrouw soelaas van haar suïcidaal verlangen dankzij de cartoonpersonages uit haar kindertijd. Kleur domineert een grijs uitgebloeid landschap waar kunst als triomf op de dood dient.