Hoewel dieren alomtegenwoordig zijn in het landschap, worden ze nauwelijks direct betrokken bij de landschapsarchitectuur. Er wordt zelden ontworpen met het dier als medegebruiker van het landschap in het achterhoofd, laat staan dat het dier ruimte krijgt om het landschap mee te ontwerpen. Nochtans zijn dieren ontegensprekelijk meer dan alleen passieve medegebruikers: door hun activiteiten geven ze ook vorm aan het landschap. Mensen interageren op de meest diverse manieren met dieren en elk landschapsontwerp verandert net zo goed hun leefomgeving als de onze. De landschapsarchitectuur heeft daarbij een aantal belangrijke sleutels in handen om vorm te geven aan de verschillende relaties die mensen met dieren uit hun omgeving aangaan. Er is dan ook een duidelijke nood aan reflectie rond en een visie over de plaats van het dier in de landschapsarchitectuur. Dit onderzoeksproject wil de rol die de landschapsarchitectuur speelt bij het vormgeven aan een gedeelde ruimte voor mens en dier onderzoeken. Door middel diepte-interviews, de studie van recente ontwikkelingen binnen de landschapstheorie, dierenfilosofie en dierstudies (animal studies) en een reeks Socratische gesprekken met studenten landschaps- en tuinarchitectuur, landschapsontwikkeling en groenmanagement willen we komen tot verscheidene filosofisch-prikkelende visies rond de betekenis die de landschapsarchitectuur kan en moet hebben in het vormen van een door mens en dier gedeelde ruimte.