KASK & Conservatorium biedt een plek voor vrij onderzoek die ingebed is in een lokale, nationale en internationale context. Onderzoekers van verschillende disciplines werken er hun onderzoeksproces uit in kritische dialoog met de wereld.
Het onderzoek aan KASK & Conservatorium vertrekt vanuit individuele of collectieve kunst- en ontwerppraktijken of is er nauw aan verwant. Dit onderzoek beoogt zowel een interne als een externe transformatie. De artistieke praktijk, de kunstenaars/ontwerpers zelf en hun reflectie op de praktijk komen anders uit het proces. Daarnaast beogen ze ook een transformatie in de bredere wereld – dat kan het onderwijs zijn, een discipline, de maatschappij ... Die transformaties voltrekken zich door het proces en de resultaten van het onderzoek – artistiek en discursief – te delen met de wereld.
De onderzoekscultuur aan KASK & Conservatorium heeft een inter- en multidisciplinair karakter en stelt experiment, openheid en vrijheid van onderzoek centraal.
Tussen onderwijs en onderzoek bestaat een sterke band, terwijl de autonomie van beide wordt gevrijwaard. Die nauwe connectie spreekt uit het delen van kennis uit onderzoek in het onderwijs en uit de samenwerkingen tussen onderzoekers, docenten en studenten die mee aan de basis liggen van de gezamenlijk gedragen onderzoekscultuur.
KASK & Conservatorium zet in op onderzoeksclusters. Die bestaan uit kunstenaars, vormgevers en theoretici uit diverse disciplines die zich verzamelen rond een specifiek onderzoeksveld dat hen vanuit hun onderzoek of artistieke praktijk aanspreekt of verbindt. In een onderzoekscluster is er ruimte voor experiment, uitwisseling van expertise, interdisciplinaire benaderingen en het opzetten van studiedagen, symposia, presentaties, publicaties en masterseminaries.
KASK & Conservatorium bewaart het evenwicht tussen vernieuwing en consolidering van onderzoek. Dit vertaalt zich enerzijds in het aantrekken van nieuwe onderzoekers en anderzijds in het verankeren van onderzoeksexpertise. KASK & Conservatorium heeft een loopbaanbeleid voor onderzoekers en zet zich actief in om onderzoek inclusief te maken.
De onderzoeksinfrastructuur vormt belangrijke werk- en ontmoetingsplekken voor onderzoekers, docenten en studenten. Deze infrastructuur bestaat uit onderzoekslabo’s, gezamenlijke werkplaatsen en presentatieplekken en biedt de mogelijkheid tot het opzetten van collectieve projecten en experimenten.
De onderzoekscultuur staat in interactie met het maatschappelijke veld en de bredere kunstenwereld en onderzoekers nemen deel aan internationale netwerken en onderzoeksprojecten, uitwisselingen en kennisdeling via symposia, festivals en publicaties.
KASK & Conservatorium communiceert zowel intern als extern over het onderzoek. Zo wordt de eigenheid van het onderzoek aan KASK & Conservatorium en de bijhorende discoursontwikkeling en kennisproductie met de wereld gedeeld.
1. Deze missie/visie is van toepassing op het onderzoek dat gefinancierd wordt door het Onderzoeksfonds Kunsten van KASK & Conservatorium. Dat betreft alle hieronder genoemde clusters behalve Futures Through Design, het onderzoekscentrum waarin het PWO-onderzoek is ondergebracht en dat gefinancierd wordt door HOGENT en Howest.
Een aantal heel specifieke condities bepalen de eigenheid van onderzoek in de kunsten: Het onderzoeksveld is de artistieke praktijk of ontwerppraktijk. Hoewel het onderzoek in de kunsten gebeurt doorheen deze praktijk kan de praktijk zelf niet gelijkgesteld worden aan een onderzoek in de kunsten. Daarom is het van belang de verhouding van het onderzoek met de praktijk duidelijk te stellen.
Elk onderzoek vertrekt vanuit duidelijk geformuleerde onderzoeksvragen en methodologieën. De keuze van de methodologie wordt bepaald door de relatie tussen het onderzoek en de eigen artistieke praktijk. De invulling ervan kan niet beperkt worden door de bestaande methodes van de artistieke of ontwerpdiscipline. Een kritische omgang met die discipline en onderzoeksmethodes vormt dan ook een voorwaarde.
De finaliteit van het onderzoek in de kunsten behelst de transformatie van de artistieke praktijk of ontwerppraktijk zelf maar ook kennisproductie. De resultaten zijn van zowel artistieke als discursieve aard — waarbij de vervlochtenheid die categoriën vaak doet vervagen — en die output wordt gedeeld in zowel het artistieke veld als in de brede maatschappij via de meest geschikte kanalen, en de onderzoeker deinst er niet voor terug die kanalen ook zelf uit te vinden en te ontwikkelen.
Die houding betreft ook andere aspecten van het onderzoeksproces — methodes, formats, concepten, ... — en betekent dat ook die een expliciet onderdeel kunnen vormen van het onderzoek in de kunsten.