De manier waarop we reageren op het lijden van anderen en onze morele standpunten verwoorden, hangt af van hoe we de gevestigde waarneembare werkelijkheid kaderen. Aangezien de hedendaagse kunstwereld uitsluitend wordt gesitueerd en gevormd binnen een wenselijk kader van de systemen van het kapitalisme, waar goederen kortstondig worden geproduceerd als discoursen, moet er worden nagedacht over de positionaliteit van de kunstenaar binnen deze systemen.

Dit project wil de figuur van het betrokken subject onderzoeken op verschillende kruispunten van muziek, verleiding, marteling en afval (van het kapitalisme). Verder richt het project zich op praktijken van ongehoorzaamheid en onderzoekt het hoe een antifascistische nalatenschap opnieuw kan worden geactualiseerd, zodat de onderdrukte stemmen van verzet op de voorgrond kunnen treden.