Dit onderzoeksproject verkent het idee dat nieuwe dingen geleerd kunnen worden in interactie met apparaten. In Joost Rekvelds praktijk als mediakunstenaar verwijst het begrip Dialoog met machines naar een heen-en-weer proces tussen bedenken en observeren.
Het praktische werk in dit onderzoeksproject bestaat uit het bouwen van analoge elektronische machines en het ermee genereren van bewegende beelden. Het belangrijkste artistieke resultaat hiervan is de film Mechanisms Common to Disparate Phenomena; #59, een lange, abstracte, geanimeerde sciencefictionfilm met de ervaringen als onderwerp die mensen en elektronische circuits deelden tijdens de Koude Oorlog.
In het reflectieve deel van zijn artistiek onderzoek probeert Rekveld mogelijke bronnen van de agency van machines bloot te leggen. In het lange essay Liberate the Machines !, geeft hij theoretische en historische context aan het maken van de film #59. Het vertelt ook zijn persoonlijke ervaring van een dialoog met machines in het proces van het produceren van deze film en de gereedschappen die nodig waren voor het maken ervan. Deze twee delen komen samen in een visie op de relatie tussen mensen en machines en de rol van media-archeologie in het onderzoeken van deze relatie. Onder de titel Seven Devices schreef Joost Rekveld zeven media-archeologische essays. Daarin bespreekt hij onderwerpen uit de geschiedenis van elektronische analoge computers, geanimeerde automaten, cybernetica en zelforganisatie, op zoek naar verschillende benaderingen om na te denken over de rol van machines in een samenwerking met mensen.
