Landschaps- en tuinarchitectuur heeft met zijn proces en praktijk een belangrijke ambitie op het vlak van duurzaamheid. We stellen echter vast dat vooral fysieke en ecologische aspecten van duurzaamheid aan bod komen, maar veel minder sociale duurzaamheid, met aspecten zoals rechtvaardigheid, sociale gelijkheid, aandacht voor mensenrechten, participatie en in- of exclusiemechanismen, toegankelijkheid, rechtvaardigheid en armoede. Dit geldt zowel binnen het onderwijs als binnen de praktijk.

Dit onderzoeksproject wenst het debat te activeren over het integreren van sociale duurzaamheid in de praktijk en de opleiding van de landschaps- en tuinarchitectuur. Met interviews en observaties van de praktijk sinds de jaren ’70 reconstrueren we hoe en welke sociale duurzaamheidsprincipes binnen de landschaps- en tuinarchitectuur aandacht krijgen en hoe maatschappelijke veranderingen hier impact op hebben. Daarnaast reflecteren, sensibiliseren en activeren we in nauwe samenwerking met de beroepsverenigingen en de opleidingen landschaps- en tuinarchitectuur van Hogeschool Gent en Erasmushogeschool Brussel over sociale duurzaamheid door middel van workshops, discussietafels, ontwerpoefeningen en lessen. 

Doorheen dit gedeeld leerproces streven we naar een praktisch bruikbaar referentiekader rond sociale duurzaamheid. Sensibilisering hieromtrent zal gebeuren in praktijk en opleiding door middel van een manifest, lesbijdragen, een startnota voor de opleiding, vlogs, een film en een studiedag. Gezien de directe impact van landschaps- en tuinarchitectuur als ontwerpende discipline van de fysieke en sociale ruimte, heeft het op de voorgrond plaatsen van sociale aspecten als rechtvaardigheid, toegankelijkheid, inclusie etc. rechtstreekse gevolgen voor de duurzaamheid van de Vlaamse ruimte zelf.

Sociale duurzaamheid in de Landschaps- en Tuinarchitectuur: naar een dialoog in onderwijs en praktijk is een onderzoeksproject van het onderzoekscentrum Futures through Design.