Towards a New Materialism is een onderzoeksproject over de link tussen spelen en betekenis. Spelen zit fundamenteel verweven in onze mogelijkheid om die wereld te kennen. Hoe we spelen bepaalt wie we zijn. Veel meer dan een specifieke culturele activiteit die we af en toe in helder afgebakende contexten en binnen heldere regels doen, is spelende-zijn de fundamentele ontologische situatie waarin we ons bevinden. We moeten spelen om te bestaan.

Spelen wordt in dit project benaderd vanuit de term onzekerheid, een begrip dat we aan de kwantummechanica ontlenen. Onzekerheid duidt op een fundamentele instabiliteit van de materiële opbouw van de werkelijkheid. Het zekere handelen waarin we ons elke dag begeven is een reductie van een werkelijke (overlappende) veelvormigheid en onbepaaldheid, een inconsistente en niet-te-tellen vormveelheid. Bestaan betekent dat we binnen die onbepaalde vormveelheid, structuur en eenheid ‘performen’. Spelen is net een vorm van ont-zekeren, een ontologisch-epistemologische attitude die we kunnen aannemen ten opzichte van de betekenisregimes die ons zijn vormgeven. Spelen als podiumkunstpraktijk is een ideaal laboratorium om dit te onderzoeken omdat de exponentiële vermenigvuldiging van de blik een kortsluiting teweegbrengt in de zekerheid waarbinnen we pretenderen te handelen. De toneelspeler wordt gedwongen veelvormig te zijn en in een waarheid te staan die zich niet in een eenheid laat vatten.