We maken vandaag een kosmologische revolutie door, een fundamentele herschikking van het dominante wetenschappelijke wereldbeeld, vergelijkbaar met de 17e-eeuwse Copernicaanse revolutie. In de 21e eeuw botst het moderne vooruitgangsgeloof, dat uitging van een scherpe scheiding tussen ‘natuur’ en ‘cultuur’, op harde geofysische limieten. Milieuwetenschappers krijgen steeds meer zicht op de complexe en lichtgeraakte afhankelijkheidsrelaties tussen soorten onderling – inclusief de menselijke soort – en hun materiële en atmosferische omgevingen. Deze revolutie heeft fundamentele esthetische implicaties. Words worlding worlds zoomt in op verhalende dramaturgieën en het ecosysteem als metafoor voor holisme, complexiteit, meerschaligheid, interdependentie, dynamiek, verstoring en herstel van evenwichten. Aan welke narratieve grammatica hebben we nood om ecosystemen vertelbaar te maken? Hoe vertellen we het verhaal van het einde van een ecosysteem? Of is de ecologische catastrofe fundamenteel onvertelbaar?

Het onderzoek omvat tekenworkshops, wandelscores, essays, masterseminaries, een symposium en het voorbereidende werk voor Palace of Justice, een voorstelling rond de rechtspraak.