Raindo Siagian
Untitled – Curated by Rosyelinda

Siagians creatieve proces legt een pad bloot dat hem in staat stelt om de levensfilosofie van zijn moeder te onderzoeken. Onder haar ouderlijke methoden, gekenmerkt door strikte naleving van traditie en diepgaande wijsheid, ligt een verborgen schat van geloof. Siagian ervaart dat kritiek vorm krijgt in de vorm van een poëtische brug, die de zuiverheid van iemands bestaan als mens en kunstenaar met elkaar verbindt.

Sinds Siagian deze uitgestrekte wereld is binnengetreden, heeft zijn moeder hem onvermoeibaar gevoed en ervoor gezorgd dat hij nooit met een leeg glas achterblijft.

Tijdens Siagians onderzoek nodigde hij zijn moeder, Rosyelinda, uit om mee te werken en zijn werk te cureren. Rosyelinda begrijpt de beslissing van haar zoon om alles achter zich te laten en op een reis van zelfontdekking te gaan door middel van artistieke expressie en ziet het als slechts een tijdverdrijf, iets dat alleen wordt nagestreefd als er voldoende vrije tijd beschikbaar is.

Siagian beweert dat er een aanzienlijke prijs moet worden betaald voor deze zogenaamde "vrije tijd", omdat het hem in staat stelt een werk te creëren dat het leven zelf weerspiegelt.