25.01.25 – 26.01.25, The Triumph of Time and Truth, operaproject

The Triumph of Time and Truth (Il Trionfo del Tempo e della Verità) is een allegorisch oratorium van George Frideric Händel, oorspronkelijk gecomponeerd in 1707 als Il Trionfo del Tempo e del Disinganno en later herzien en uitgebreid in 1737 en 1757. Het werk verkent de strijd tussen tijdelijke geneugten en eeuwige waarheden, uitgedrukt in een reeks muzikale dialogen tussen allegorische personages.

Hoofdpersonen (allegorieën):

Time (De Tijd): Vertegenwoordigt de onvermijdelijke aard van verandering en het verval van aardse schoonheid.

Truth (De Waarheid): Symboliseert eeuwige wijsheid en spirituele realiteit.

Beauty (De Schoonheid): Stelt fysieke aantrekkelijkheid en aardse verlangens voor.

Pleasure (Het Genot): Belichaamt verleiding en wereldse geneugten.

Deceit (De Verleiding): Vertegenwoordigt illusies en valse beloften die schoonheid en plezier verheerlijken, maar uiteindelijk leeg blijken te zijn.

Verhaal

Het oratorium begint met Beauty, verleid door Pleasure, genietend van de geneugten van de wereld. Ze wordt echter geconfronteerd met Time en Truth, die haar herinneren aan de vergankelijkheid van schoonheid en het tijdelijke karakter van aardse genoegens. Pleasure probeert samen met Deceit Beauty te overtuigen dat het leven draait om het omarmen van vreugde en genot, maar Time en Truth brengen haar steeds meer aan het twijfelen.

Naarmate het verhaal zich ontvouwt, wordt Beauty geconfronteerd met de onvermijdelijke realiteit van veroudering en sterfelijkheid. Uiteindelijk erkent ze de wijsheid van Time en Truth en besluit ze haar aardse geneugten op te geven om spirituele vervulling en eeuwige waarheid na te streven.