nlen

Wolfgang Tant
The Sock Puppet Screaming Choir & The Craftivist Analmanac Vol. 1

foto: Jonathan Verschaeve

Kunstenaar en ontwerper Wolfgang Tant beweegt zich vloeiend tussen ambacht, performance en activisme. Van sokpoppen tot patchwork tenten, creëert zijn werk open ruimtes waar gezamenlijk maken, reflectie en verzet samenkomen. Geworteld in zowel persoonlijke geschiedenis als politieke urgentie, belichamen Tant's projecten een voortdurende dialoog tussen individuele creatie en gedeelde ervaring.

Zijn afstudeerproject, The Sock Puppet Screaming Choir & The Craftivist Analmanac Vol. 1, wordt gepresenteerd in twee kleurrijke patchwork tenten.

The Sock Puppet Screaming Choir was een collectief project waarin Tant en zes deelnemers (Plien Leroy, Querida Buelens, Sophie Bertam, Trui Van Landuyt, Zora De Dreu en Maryam Beigi) onderzochten hoe ze samen konden performen als een schreeuwende groep sokpoppen. De sokpoppen werden een manier om samen te komen, ongenoegens te uiten en een activistische en collectieve stem te vinden. Naast hun primaire functie werden de sessies een proeftuin voor de ontwikkeling van collaboratieve tools.

The Craftivist Analmanac (lees: Craft+Activist en Anarchist+Almanac) dient als begeleidend document waarin de lezer de stappen volgt die binnen het kader van het schreeuwende koor zijn genomen. Het document bevat ook alle tools die tijdens hun samenwerking zijn ontwikkeld.

De sessies van het schreeuwende koor vonden plaats in de twee tenten die Tant maakte. De grotere tent is al in ontwikkeling sinds het begin van Tants studie aan KASK & Conservatorium.

foto: Jonathan Verschaeve

Nu vormt de tent samen met een kleinere tegenhanger een intrigerende plek die uitnodigt om op verkenning te gaan. Eenmaal ‘binnen’ ervaar je hoe het een ruimte is geworden voor bijeenkomsten en collectieve performances, een ruimte die zowel als sculptuur als werkinstrument dient. Hetzelfde principe geldt voor zijn andere werken, zoals de sokpoppen, de Analmanac en de breipatronen die erin zijn opgenomen.

Zijn werken zijn onderling verbonden en vullen elkaar aan, terwijl ze open source blijven. Geïnspireerd door zowel online als in het echte leven bestaande gemeenschappen, blikt Tant terug op de stappen die The Sock Puppet Screaming Choir samen heeft gezet, zodat anderen deze kunnen navolgen. Volgens hem: “Ik probeer de toegangsbarrières te doorbreken”. Zoals de naam al doet vermoeden, was The Sock Puppet Screaming Choir een plek om je te ontladen en los te laten. The Craftivist Analmanac dient als een interpretatie van het almanakformaat waarin hij de collectieve bevindingen deelt.

Breien en handwerk zijn echter altijd een basisactiviteit geweest voor Tant. Ze werden een proces van reflectie en een manier om zijn persoonlijke behoefte om te creëren te verbinden met een collectieve behoefte aan verzet. Door samen met en voor anderen te creëren, vindt hij de kracht en veerkracht om weerstand te bieden. Hoewel collectieve activiteiten vermoeiend kunnen zijn, vooral voor de begeleider, “geeft handwerken een ander soort opwinding”, legt Tant uit. “Het voedt het individuele werk, en het individuele werk voedt op zijn beurt de collectieve praktijk.” De kracht van het project ligt in de manier waarop het deze cirkels van regeneratieve energie voor verzet creëert.

foto's: Wolfgang Tant

Activisme is altijd een cruciaal onderdeel van zijn leven geweest. Op twaalfjarige leeftijd protesteerde hij al voor het stadhuis van Antwerpen tegen bezuinigingen op kinderopvang. Vandaag de dag blijft hij zich inzetten voor vele goede doelen, met een recente focus op Palestina. Dit project is echter vooral een diepgaande kijk op hoe je ambacht en activisme met elkaar kunt verbinden. “Soms is het gewicht en de omvang van de vreselijke dingen die op dit moment gebeuren verlammend, waardoor het voelt alsof maken de enige manier is om dat gevoel van machteloosheid te overwinnen.”

Voor de toekomst wil Tant zich verdiepen in macht: hoe deze wordt uitgeoefend en ingehouden door verschillende generaties, en hoe deze verband houdt met ambachten. Hij is vooral geïntrigeerd door de manier waarop breien de overdracht van activistische kennis weerspiegelt, aangezien beide door generaties worden doorgegeven, onthouden en beoefend. De inzichten en kennis die de basis vormen van het project zijn gebaseerd op de inzichten en kennis van zoveel activisten, breiers en ambachtslieden vóór hem, dat dit een gebied blijft dat verder onderzoek verdient. “Er is zowel een oudere generatie breiers als een oudere generatie activisten. Ik ben benieuwd wie er in die overlap leeft en welke kennis zij bezitten”, zegt Tant.

“Mijn eerste instinct is om iets te maken dat open source is, dat mensen kunnen gebruiken – iets dat niet alleen voor mijzelf is.” Met dat uitgangspunt gaat Tant door met het maken van collectieve werken die kunnen evolueren met het verstrijken van de tijd.

Geniet hierbij van een voorproefje uit het laatste hoofdstuk van The Craftivist Analmanac:

To come full circle and express my appreciation for the best activist sock puppet choir in the northern hemisphere, I decided to design and knit a sock puppet for each member of the group. While designing, I was guided by the impulses they brought to the group as individuals.

It is quite important to me to present this part of the project in this way, because although we may not have arrived at a completely finished performance, we did take all the steps necessary to be able to do so together. I believe that in the future, when the need arises, we will be able to come together again to use these tools for causes we consider important.

The handmade sock puppets are an investment of my time that connects us even further as a collective. Moreover, I hope that as shareable patterns, they will be a gateway for others to connect with these wonderful characters.

When I think about our next collective step, I hope for a moment when one of us sends a message to reactivate our collective calling.

For now, I mainly hope that you, as a reader, feel that you have insight into how we, with the sock puppet choir, came together, and which tools helped us all to connect, dream and act.

All tools, knitting and sewing patterns in this publication are free to use, and I hope you will share your own findings, experiences, adjustments and additions so that we, as activists, can increasingly find our way to that new pillar of gentleness and regenerativity. So that we can push the world in a more pleasant, equal and sustainable direction with greater impact, energy and care.

Thank you for reading along.

foto's: Jonathan Verschaeve
 
publicatie, 10.2025
tekst: Inès Bouzidi
redactie: Wolfgang Tant & Siegrid Demyttenaere / DAMN° magazine
naar aanleiding van een gesprek in juli 2025
 
Voor deze Graduation-publicatie gingen afstuderende studenten in gesprek met schrijvers, docenten en elkaar. De teksten zijn een greep uit de vele boeiende verhalen waaruit deze afstuderende generatie is samengesteld.