nlen

Ward Albert, Xander Decraecke, Liam Gyselinck, Michiel Vandenameele
De overdracht van een stukje geschiedenis

Foto: Ward Albert

Docent Frank Hollinga gaat in gesprek met de 4 afstuderende masterstudenten instrumentenbouw. De koffie staat op, de houtschilfers worden van tafel geveegd en Michiel, Liam, Ward en Xander schuiven aan.

Frank Hollinga
Waarom kozen jullie voor historische instrumenten? Waarom niet een moderne e-gitaar of een zwartgelakte piano?

Michiel Vandenameele
De interesse voor historische instrumenten is iets wat bij mij is gegroeid. Ik koos voor instrumentenbouw om mijn eerdere opleiding, houttechnologie, en mijn passie voor muziek te combineren. Naarmate ik in de richting evolueerde, vergrootte de interesse enkel maar in het historische.

Liam Gyselinck
Ik studeerde al klassieke gitaar. Van daaruit heb ik een grote interesse ontwikkeld in historische tokkelinstrumenten zoals de luit en de theorbe.

Xander Decraecke
De keuze voor historische instrumenten vloeit voor mij voort uit een fascinatie voor het proces zelf: het ontdekken, leren en blijven beoefenen met een oprechte passie. Op dit moment ligt onze belangstelling bij deze specifieke klankwerelden of bouwmethoden, maar dat betekent niet dat dit altijd zo blijft. Net zoals een schilder zijn stijl gaandeweg kan veranderen, kan ook onze artistieke voorkeur zich verder ontwikkelen en nieuwe richtingen inslaan.

Foto: Liam Gyselinck

FH
Wat is het in de historische instrumenten en ambachten dat jullie zo boeit?

LG
Het mooie aan het beoefenen van een oude ambacht is voor mij de overdracht van een stuk geschiedenis dat anders misschien verloren kon gaan. 

XD
Wat ons intrigeert, is het onderzoek naar historische instrumenten en het proberen deze opnieuw tot leven te wekken in de geest van hun oorspronkelijke makers. Het gaat daarbij niet zozeer om elke kras, houtvezel of exacte dikte, maar om het geheel: de ziel van het instrument en de klank die zich verbindt met een bepaalde muzikale traditie. Die ontdekkingen zijn van onschatbare waarde en bieden tegelijk een speelse inspiratiebron om te vertalen naar onze eigen, meer hedendaagse creaties.

FH
Waar komt die interesse vandaan?

Ward Albert
Daar ben ik niet zo zeker van. Misschien heeft de interesse zich tijdens mijn opleiding zelf gekweekt? Wanneer je bepaalde kennis vergaart, ga je automatisch anders naar zaken kijken. Je leert ze appreciëren op een nieuwe manier. En wanneer ik iets volledig handmatig vervaardig, krijg ik er zelf toch meer voldoening uit.

XD
Muziek is de kunstvorm die het diepst in mij resoneert. Hoewel ik zelf geen musicus ben, vind ik mijn weg via mijn handen: door het creëren, bouwen, het geven. Op die manier kan ik iets terugschenken aan deze kunstvorm. Tegelijk voed ik zo mijn eigen geestelijke welzijn. Werken met hout heeft voor mij een helende kracht voor de ziel. Wie zich eraan overgeeft, zal zich verbazen over de kracht en rust die erin schuilt.

Foto: Xander Decraecke
Foto: Xander Decraecke

FH
Is het niet moeilijk om je te verplaatsen in een tijdsgeest die al lang niet meer bestaat?

WA
Zeker. De wereld van historische instrumentenbouw is relatief gezien niet erg groot, en allerlei ambachten lijken toch stilaan te verdwijnen. Ik ben er wel van overtuigd dat dit soort praktijken altijd wel een aantal experten zullen kennen.

LG
Jezelf 100% in een andere tijdsgeest verplaatsten is natuurlijk onmogelijk. Wel heb ik altijd mijn best gedaan om mij zoveel mogelijk te proberen inbeelden welke technieken de historische bouwers ooit voorhanden hadden.

FH
Kijken jullie nu anders naar de ambachten en kunsten uit het verleden?

WA 
Toch wel met iets meer kennis van zaken. Wetende hoeveel uren in een ambachtelijk gemaakt instrument kruipen, zeker in de tijdsperiodes waarin die instrumenten eerst werden gemaakt. Dat doet toch wel iets aan de perceptie ervan. Je leert ook de expertise en vindingrijkheid van ambachtsmensen kennen, zeker wanneer je antieke gereedschappen bekijkt en gebruikt.

Foto: Michiel Vandenameele

FH
Wat voor instrumenten hebben jullie nog allemaal op jullie verlangbouwlijstje staan?

MV
Graag zou ik in de toekomst de volledige reeks Vlaamse instrumenten uit het MIM (Muziekinstrumentenmuseum, Brussel) nabouwen. Vooral omdat de Delin daar een deel van uitmaakt.

LG
Ik kijk het meest uit naar het bouwen van de Viola da Mano, een project dat ik samen met jaargenoot Ward Albert wil realiseren. De Viola da Mano is een Italiaans instrument dat veel voorkomt in schilderijen, maar waarvan geen enkel origineel is overgebleven. In zo’n project kunnen Ward en ik onze verschillende expertises als strijker- en tokkelbouwer goed combineren.

XD
Binnen mijn specialisatie, het bouwen van gitaren, heb ik een overvloed aan wensen. De voorbije jaren mat ik enkele bijzonder waardevolle en inspirerende instrumenten op, vooral binnen de romantische traditie en de oude Spaanse stijl voor klassieke en flamencogitaren. Vooral de vaak ondergewaardeerde Spaanse romantiek wil ik verder uitdiepen en verkennen. Ook de barokgitaar trekt mijn aandacht, evenals een toekomstig project samen met een vriend en collega: het bouwen van een arpeggione. 

FH
Al plannen voor de toekomst?

MV
Kapitaal opbouwen zodat het mogelijk is om een eigen atelier op te starten.

LG
Het eerste punt op mijn agenda is natuurlijk het opbouwen van een eigen atelier, zodat ik op een vast tempo kan beginnen bouwen.

XD
Mijn zaak krijgt steeds meer vorm: een website, kaartjes, en vooral nieuwe instrumenten die in het atelier tot leven komen. Daarnaast plan ik masterclasses en stages, zodat ik mijn eigen leerproces kan verdiepen én tegelijk ervaringen kan delen. Voor mij is de toekomst een reis waarin ambacht en persoonlijke groei hand in hand gaan.

Foto: Michiel Vandenameele
 
Publicatie, 10.2025
Tekst: Frank Hollinga
 
Voor deze Graduation-publicatie gingen afstuderende studenten in gesprek met schrijvers, docenten en elkaar. De teksten zijn een greep uit de vele boeiende verhalen waaruit deze afstuderende generatie is samengesteld.